TOP Harkema
Harkema
Vanaf Toeristisch Overstap Punt Harkema kun je zó het nationaal landschap Noardlike Fryske Wâlden intrekken!
Take a look
Bij een toeristisch overstappunt (TOP) kun je je auto parkeren of er met het OV naartoe reizen, om van hieruit heerlijk te gaan fietsen of wandelen in een mooie omgeving.
Deze startpunten om Friesland te ontdekken zijn altijd nabij het fiets- en/of wandelknooppuntnetwerk gelegen en ook in dit geval is er een horecagelegenheid met een toiletvoorziening vlakbij.
Bij de TOP staat een zuil met daarop een grote kaart van de omgeving. Hierop staan bezienswaardigheden in de omgeving aangegeven. Openluchtmuseum De Spitkeet is ook op het terrein van de TOP te vinden.
Bereikbaarheid met de auto:
De TOP van Harkema is goed bereikbaar met de auto, volg de bruine borden. Op het parkeerterrein van dit Toeristisch Overstap Punt aan de Dunen is er altijd voldoende ruimte om je auto gratis te parkeren.
Openbaar vervoer:
Kom je met de bus naar Harkema? Goed bezig! Je komt er met buslijn 13 (Leeuwarden - Drachten) en 213 (Surhuisterveen-Feanwâlden). Stap uit bij de bushalte aan de Betonwei en na 1200 meter lopen bereik je de TOP van Harkema. Plan hier je route met Arriva.
Vanaf Toeristisch Overstap Punt Harkema kun je zó het nationaal landschap Noardlike Fryske Wâlden intrekken!
Overzicht van alle TOP's:
Fietsen of wandelen vanaf een handige startplek in Friesland? Klik hier voor een overzicht van alle Toeristische Overstap Punten.
Here you will find TOP Harkema
TOP HarkemaDe Dunen 3
9281 KT Harkema Plan your route
from your location
-
Gedicht: Der gie in snijen | Eeltsje Hettinga
Gedicht: Der gie in snijen | Eeltsje Hettinga
DER GIE IN SNIJEN
Often to understand, we have to look into emptiness
– Michelangelo Antonioni
Winter line skean tsjin de apelhôven,
liet de mûle in lang swijen,
begjin april, spoaren fan lytse
hoefdieren yn de snie en oer
de mûnier, dêr’t in rûge froast
syn flierren sloech, de rop fan in ûle.
Earne út nacht syn ûnderwâlen wei
kaam in frou, in pear redens
om ’e hals, de ring fan
it lantearneljocht yn en ferdwûn,
in skaad foar har, in skaad achter har,
de iisbaan oer, it tsjuster yn.
Inkeld útsinnige kiel wie ik doe’t
by in hast dierlik oerémisk roppen
ik út myn dreamen wekker skeat
en mysels weromfûn yn de dize
oer de Po-flakten fan Antonioni, dêr’t
in kamera oer de sompen glied.
Ik seach iisblommen op de ruten,
begjin april, sette de ôftiteling
stil by de namme fan Anna.
Winter line skean tsjin de apelhôven,
liet de mûle in lang swijen.
Der gie in snijen, sûnder ophâlden.
