Buitenpost (Bûtenpost)
Buitenpost
Buitenpost. De naam zegt het al: dit is geen dorp dat middenin de drukte wil zitten. Maar wel precies goed tussen alles in. Halverwege Leeuwarden en Groningen, maar met de charme van een plek die nergens op wil lijken. En dat siert ‘m.
Neem alvast een kijkje
Ook leuk
Wat je hier vindt? Een tropische verrassing in de Botanische Tuin De Kruidhof, waar het ruikt naar rozemarijn, tijm en een vleugje ‘hé, wat groeit daar nou?’ – de grootste kruidentuin van Nederland, trouwens. Lekker eigenwijs.
Maar Buitenpost is meer dan groen. Het is een plek waar je met de trein naartoe zoeft en zo het platteland in wandelt. Waar je kunt fietsen over slingerende paden, langs boerderijen waar de koeien nog gewoon op je reageren als je groet. En ja, dat doen we hier.
Het dorp leeft. Niet luid, wel stevig. Met een mix van dorpsgevoel en eigenwijs ondernemerschap. Markt op vrijdag, patatje op zaterdag, dorpsfeest alsof het 1995 is – alles in balans.
-
Gedicht: Der gie in snijen | Eeltsje Hettinga
Gedicht: Der gie in snijen | Eeltsje Hettinga
DER GIE IN SNIJEN
Often to understand, we have to look into emptiness
– Michelangelo Antonioni
Winter line skean tsjin de apelhôven,
liet de mûle in lang swijen,
begjin april, spoaren fan lytse
hoefdieren yn de snie en oer
de mûnier, dêr’t in rûge froast
syn flierren sloech, de rop fan in ûle.
Earne út nacht syn ûnderwâlen wei
kaam in frou, in pear redens
om ’e hals, de ring fan
it lantearneljocht yn en ferdwûn,
in skaad foar har, in skaad achter har,
de iisbaan oer, it tsjuster yn.
Inkeld útsinnige kiel wie ik doe’t
by in hast dierlik oerémisk roppen
ik út myn dreamen wekker skeat
en mysels weromfûn yn de dize
oer de Po-flakten fan Antonioni, dêr’t
in kamera oer de sompen glied.
Ik seach iisblommen op de ruten,
begjin april, sette de ôftiteling
stil by de namme fan Anna.
Winter line skean tsjin de apelhôven,
liet de mûle in lang swijen.
Der gie in snijen, sûnder ophâlden.
