Camping Pension Simmerwille
Earnewâld
Camping Simmerwille ligt bij het friese dorpje Eernewoude / Earnewâld middenin het Nationaal Park De Alde Feanen. Kamperen of vanuit een heerlijk appartement stap je zo in een kano, op de fiets of anders!
Neem alvast een kijkje
Camping Simmerwille ligt bij het friese dorpje Eernewoude / Earnewâld middenin het Nationaal Park De Alde Feanen. Daarom is het, wanneer u bij ons verblijft, zeker de moeite waard een sloep,kano of roeiboot te huren en hiermee door het nationaal park de "Alde Feanen" te varen.
U kunt dan door prachtig smalle slootjes van de ene plas naar de andere varen, of uw hengel uitgooien; Eernewoude beschikt over uitstekend viswater! Kunt u zeilen, dan is een zeiltocht naar Grou via de Veenhoop erg leuk en gemakkelijk te doen op één dag. Wilt u wandelen, dan kunt u verschillende wandelroutes nemen.Uiteraard beschikt dit natuurgebied over eindeloze fietsroutes.
Onze bed and breakfast bestaat uit zeven kamers; vijf 2-persoonskamers met eigen sanitair,box-springbedden, een zitje binnen en buiten. Verder hebben wij 2 appartementen, het grote appartement is gelegen op de eerste verdieping, u komt binnen via uw eigen opgang met balkon. Deze kamer is extra ruim, heeft een royale zithoek met bankstel en antenne-t.v., een keukenblok met eettafel, een grote badkamer met ligbad, douche, wastafel en toilet, twee box-springbedden en een tweepersoonsbedstee voor de kinderen.
Het andere appartement is wat kleiner en heeft geen bedstede. Linnengoed is aanwezig en elke ochtend staat er een uitgebreid ontbijtbuffet voor u klaar in onze ontbijt-kamer. Ook is het mogelijk om ons pension in zijn geheel af te huren, hiervoor geldt uiteraard een speciaal tarief.
Hier vind je Camping Pension Simmerwille
Smidspaed 29264 TK Earnewâld Plan je route
vanaf jouw locatie
-
Oldeholtpade - Scheltingapolder - kijkheuvel
Oldeholtpade - Scheltingapolder - kijkheuvel
-
Aanval op de haven van Oostmahorn
Aanval op de haven van Oostmahorn
De bevrijding van het noordoostelijke deel van Friesland gaat niet zonder slag of stoot. De Nederlandse Binnenlandse Strijdkrachten (NBS) en Canadese troepen leveren, deels zij aan zij, forse gevechten. Het zijn vooral in paniek vluchtende bezetters die gevechten en schietpartijen veroorzaken en over en weer slachtoffers eisen. Ook om de haven van Oostmahorn wordt flink slag geleverd.
De aandacht van de Canadese troepen richt zich na de bevrijding van Dokkum, Kollum en Dokkumer Nieuwe Zijlen op de haven van Oostmahorn. Het is de verbinding naar het eiland Schiermonnikoog dat onderdeel is van de Duitse verdedigingslinie de Atlantik wall. Deze loopt langs de kusten van Frankrijk tot aan Noorwegen. Op het waddeneiland is tijdens de oorlog een zware Duitse bezetting aanwezig.
Het dorp Oostmahorn wordt op zaterdag 14 april door de Nederlandse Binnenlandse Strijdkrachten (NBS) 'ontzet', nadat de Duitse Grenzschutz (grensbewaking) in stilte is vertrokken naar Schiermonnikoog. Een groep van ruim honderd vluchtende SS-ers en SD-ers en een tiental vrouwen steekt vanuit Groningen ondertussen bij Zoutkamp met drie boten de Lauwerszee over naar het eiland. Een aantal van hen zijn hooggeplaatste SD-ers van het beruchte Scholtenhuis in Groningen. Als de NBS ze vanuit de haven van Oostmahorn voorbij ziet varen wordt er over en weer geschoten.
De Duitse bezetting op Schiermonnikoog wil daarna wraak nemen. Het dorp en de haven van Oostmahorn worden op maandag 16 april vanaf het eiland twee uur lang onder vuur genomen. Een konvooi van drie Nederlandse boten vertrekt richting de haven met het doel om daar te landen. De hulp van het B-Squadron van de Royal Canadian Dragoons (1st Armoured Carrier Regiment) te Dokkum is inmiddels ingeroepen. De aanval wordt ternauwernood afgeslagen, maar twee Canadese militairen van een verkenningsgroep komen om het leven. Rond het dorp wordt een verdedigingslinie van schuttersputten en pantservoertuigen opgetrokken.
Verdere versterking wordt die dag vanuit Leeuwarden opgeroepen, waar de C-compagnie van de North Nova Scotia Highlanders richting de kuststrook worden gestuurd om te patrouilleren naar Duitse landingspogingen. Na een korte maar zware beschieting van de Canadezen als waarschuwing, wordt de volgende dag een bemiddelaar naar het eiland gestuurd. De hoogste SD-er in rang weigert overgave. Ze wachten op ontsnapping met een Schnell boot die hen op 3 mei naar het Duitse waddeneiland Borkum moet brengen. Dat blijkt tevergeefs, maar ondertussen houden ze het eiland bezet, ook na de algehele capitulatie voor heel Nederland op 5 mei.
Het duurt nog tot 11 juni voordat met twee boten, de MS Waddenzee en de MS Brakzand, de laatste bezetters van Schiermonnikoog worden afgevoerd naar de haven van Oostmahorn. Een kolonne van legertrucks volgepakt met krijgsgevangenen, verlaat onder bewaking van de geallieerden de haven. Vandaar gaan ze naar het krijgsgevangenkamp in Beerta (Groningen).
