Cultuureel Historisch Centrum De Schierstins
Feanwâlden
Unieke kasteeltoren in Feanwâlden: de enige Middeleeuwse, vrijstaande verdedigingstoren ten noorden en oosten van De IJssel.
Neem alvast een kijkje
Bekijk alle 4 foto's
Bezoek deze unieke kasteeltoren in het Noordoosten van Friesland en kom meer te weten over de Friese staten en stinzen.
Beneden in de toren kun je een kopje koffie of thee drinken en genieten van het historische gebouw.
Ook kun je een rondleiding door de rest van het gebouw nemen, de diapresentatie en tal van archeologische vondsten uit ‘Het laatste Friese Torenkasteel’ bekijken. Interessant zijn de schedels met verwondingen door wapens en resten van wapens en munitie. De Schierstins is één van de Friese archeologische steunpunten.
Vergeet niet de onliggende tuin met de typische stinzenplanten te bezoeken!
Het gehele jaar door organiseert Stichting De Schierstins tal van andere activiteiten: onder andere concerten, lezingen, wandeltochten, middeleeuwse kinderfeestjes en wisseltentoonstellingen.
De Schierstins is dinsdags t/m zondags open, 13.30-17.00 uur, kijk voor actuele informatie op www.schierstins.nl
Tevens kun je voor toeristische informatie over de omgeving terecht op deze locatie (TIP).
Er zijn ook zalen te huur bij de Schierstins voor een presentatie, zakelijke bijeenkomst, fotoreportage of huwelijksvoltrekking.
Hier vind je Cultuureel Historisch Centrum De Schierstins
Hoofdstraat 19269 SW Feanwâlden Plan je route
vanaf jouw locatie
-
Gedicht: Der gie in snijen | Eeltsje Hettinga
Gedicht: Der gie in snijen | Eeltsje Hettinga
DER GIE IN SNIJEN
Often to understand, we have to look into emptiness
– Michelangelo Antonioni
Winter line skean tsjin de apelhôven,
liet de mûle in lang swijen,
begjin april, spoaren fan lytse
hoefdieren yn de snie en oer
de mûnier, dêr’t in rûge froast
syn flierren sloech, de rop fan in ûle.
Earne út nacht syn ûnderwâlen wei
kaam in frou, in pear redens
om ’e hals, de ring fan
it lantearneljocht yn en ferdwûn,
in skaad foar har, in skaad achter har,
de iisbaan oer, it tsjuster yn.
Inkeld útsinnige kiel wie ik doe’t
by in hast dierlik oerémisk roppen
ik út myn dreamen wekker skeat
en mysels weromfûn yn de dize
oer de Po-flakten fan Antonioni, dêr’t
in kamera oer de sompen glied.
Ik seach iisblommen op de ruten,
begjin april, sette de ôftiteling
stil by de namme fan Anna.
Winter line skean tsjin de apelhôven,
liet de mûle in lang swijen.
Der gie in snijen, sûnder ophâlden.
