Schapenhouderij Klaaske de Groot
Ternaard
Het schapenhouderijbedrijf telt circa 130 BoerenTexelaar fokooien en wordt gerund door Klaaske de Groot en haar partner. Het is een familiebedrijf wat oorspronkelijk vanuit de veehandel is ontstaan.
Neem alvast een kijkje
Het schapenhouderijbedrijf telt circa 130 BoerenTexelaar fokooien en wordt gerund door Klaaske de Groot en haar partner. Het is een familiebedrijf wat oorspronkelijk vanuit de veehandel is ontstaan. Verschillende generaties hebben in de veehandel hun sporen verdiend, maar door veranderende omstandigheden is het nu over gegaan in een schapenhouderijbedrijf. Op dit moment worden de verdiensten gehaald uit schapenwol, lamsvlees en de verkoop van fokschapen en -lammeren.
Naast de 130 overjarige fokooien lopen er jaarlijks ook nog 100 jonge ooien over. Deze ooien worden een jaar later ingezet als fokooi of verkocht voor de fokkerij.
Het bedrijf streeft een maatschappelijk verantwoorde manier van produceren na. Dit betekent in de praktijk dat er geen kunstmest wordt gestrooid, dat de lammeren veel tijd krijgen om te ontwikkelen en te groeien, dat er veel wordt gedaan aan natuurbeheer en dat dierwelzijn hoog in het vaandel staat. Het bedrijf werkt nagenoeg biologisch, maar heeft (nog) geen skal certificering.
De lammeren grazen de hele zomer op de zeedijk en komen vervolgens in de kruidige polderweide die grenst aan de zeedijk. Een zeer natuurlijke manier van opfokken en dit zien we terug in de kwaliteit van het vlees. Het bedrijf heeft bespierde, ruime BoerenTexelaars die ook zeer gewild zijn voor de fokkerij. Regelmatig worden er dieren verkocht naar andere enthousiaste schapenfokkers.
Sinds een aantal jaren lopen er ook andere rassen op het bedrijf. Zo wordt er gefokt met Merino’s, Dassenkoppen en Walliser Schwarznase.
De Merino schapen worden gehouden voor de wol. De wol van dit ras is nog zachter dan de wol van bijvoorbeeld de Texelaar.
Het bedrijf werkt samen met The Knitwit Stable en Wad ’n Wolletje. Door de samenwerking hoopt Klaaske bij te dragen aan een beter imago voor schapenwol en een betere vermarkting met een kleine footprint.
Klaaske heeft naast de passie voor schapen ook veel plezier in het werken met de Border Collies. Jaarlijks komt de kudde door het dorp Ternaard en dit trekt altijd veel bekijks.
Verkoop: Het bedrijf heeft jaarlijks een groot aanbod ARR/ARR dekrammen in de verkoop. Daarnaast zijn er op verzoek ook vrouwelijke dieren beschikbaar voor verkoop. Bij interesse kunt u contact opnemen met telefoonnummer: 06-52691235.
Bedrijfsgegevens: 28 ha totaal, waarvan 10 ha zeedijk/slaperdijk en 18 ha grasland (hiervan is circa 11 ha kruidenrijk grasland en 1 ha botanisch waardevol grasland) en 330 fokschapen (boeren Texelaars).
Hier vind je Schapenhouderij Klaaske de Groot
Hantumerweg 3Ternaard Plan je route
vanaf jouw locatie
-
Nationaal Landschap Noardlike Fryske Wâlden
Nationaal Landschap Noardlike Fryske Wâlden
-
Fusillade aan de Woudweg
Fusillade aan de Woudweg
De fusillade in Dokkum is de grootste fusillade geweest tijdens de Tweede Wereldoorlog in Friesland. Een bloedig dieptepunt in de steeds hardere strijd tussen de Duitse bezetter en het verzet.
Het gaat om een wraakactie: drie dagen eerder overvalt het verzet bij het dorp De Valom een auto van de Sicherheitsdienst (SD) met daarin een belangrijke gevangene, in de hoop deze te bevrijden. Bij het vuurgevecht dat ontstaat komen een Duitse SD-er en zijn Belgische chauffeur om het leven.
Artur Albrecht, SD-chef in Friesland, is furieus en wil volgens een getuige Dokkum 'van de kaart van Nederland laten verdwijnen'. Zijn meerderen van de SD-Dienststelle in Groningen geven hem hier echter geen toestemming voor. In plaats daarvan worden twintig gevangenen uit gevangenissen in Friesland en Groningen gehaald en meegenomen naar een weiland aan de Woudweg in Dokkum.
De burgemeester van de stad is zelfs van huis gehaald om toe te kijken. De mannen moeten op een rij gaan liggen in de sneeuw. In groepjes van vijf worden ze naar voren geroepen. Dan klinken er schoten. De lichamen van de slachtoffers moeten een etmaal blijven liggen in de sneeuw, als afschrikwekkend voorbeeld voor de bevolking. De slachtoffers zijn Friezen en Groningers. Sommigen zijn actief in het verzet, anderen zijn Todeskandidaten.
Aan de Woudweg in Dokkum herinnert een monument aan het drama. Jaarlijks is er bij dit monument een kranslegging waarbij leerlingen van scholen in Dokkum worden betrokken.
Verschillende leden van het vuurpeloton worden na de oorlog berecht voor hun betrokkenheid bij de fusillade en krijgen de doodstraf. Zo ook Artur Albrecht. Hij wordt op 21 maart 1952 gefusilleerd op de Waalsdorpervlakte. Het is het laatste doodvonnis dat in Nederland wordt voltrokken.
Dokkum op de Dam
Enkele jaren later, op 4 mei 1956, onthult koningin Juliana het Nationaal Monument op de Dam in Amsterdam. Het monument speelt een centrale rol bij de jaarlijkse Nationale Dodenherdenking op 4 mei die ook altijd wordt bijgewoond door het staatshoofd.
In het monument zijn elf urnen opgenomen met daarin ‘in bloed gedrenkte aarde’. Aarde afkomstig van van strijd- en fusilladeplaatsen uit de elf provincies. Later is ook een 12e urn met aarde uit Nederlands-Indië (het huidige Indonesië) toegevoegd.
Voor het vullen van de Friese urn is aarde gehaald uit de omgeving van Kornwerderzand, strijdtoneel in de meidagen van 1940. Ook is aarde gehaald van fusilladeplaatsen, waaronder de Woudweg in Dokkum en Dronrijp waar op 11 april 1945, een paar dagen voor de bevrijding nog dertien mensen zijn gefusilleerd.
