Voormalig klooster van de Grauwe Bagrijnen
Leeuwarden
Voormalige historische kloosterkerk zonder toren, van omstreeks 1550, als onderdeel van het begijnenklooster, waar waarschijnlijk de paters die het klooster bezochten, konden wonen. De daarnaast gelegen Westerkerk was vroeger de kloosterkapel.
Neem alvast een kijkje
Aan de noordwand van de Bagijnestraat stond het klooster van de Grauwe Bagijnen. Het hoofdgebouw stond op de plek waar nu radio Mercurius is gevestigd. Het huis ernaast is het Patershuis. Het dateert van omstreeks 1550, als onderdeel van het begijnenklooster, waar waarschijnlijk de paters die het klooster bezochten, konden wonen. De daarnaast gelegen Westerkerk was vroeger de kloosterkapel.
Als kerk buiten gebruik in 1983.
Sinds 2019 is het in gebruik als een ontmoetingsplaats voor mensen en verhalen. De deuren worden opengezet voor kunstenaars en politici, buurtbewoners en buitenlandse gasten, kinderen en ouderen: iedereen die oog heeft voor een ander en geïnspireerd raakt door nieuwe, vreemde of gewoon heel heldere inzichten is welkom.
Hier vind je Voormalig klooster van de Grauwe Bagrijnen
Voormalig Kloosterkerk nu de WesterkerkBagijnestraat 59
Leeuwarden Plan je route
vanaf jouw locatie
-
Gedicht: Der gie in snijen | Eeltsje Hettinga
Gedicht: Der gie in snijen | Eeltsje Hettinga
DER GIE IN SNIJEN
Often to understand, we have to look into emptiness
– Michelangelo Antonioni
Winter line skean tsjin de apelhôven,
liet de mûle in lang swijen,
begjin april, spoaren fan lytse
hoefdieren yn de snie en oer
de mûnier, dêr’t in rûge froast
syn flierren sloech, de rop fan in ûle.
Earne út nacht syn ûnderwâlen wei
kaam in frou, in pear redens
om ’e hals, de ring fan
it lantearneljocht yn en ferdwûn,
in skaad foar har, in skaad achter har,
de iisbaan oer, it tsjuster yn.
Inkeld útsinnige kiel wie ik doe’t
by in hast dierlik oerémisk roppen
ik út myn dreamen wekker skeat
en mysels weromfûn yn de dize
oer de Po-flakten fan Antonioni, dêr’t
in kamera oer de sompen glied.
Ik seach iisblommen op de ruten,
begjin april, sette de ôftiteling
stil by de namme fan Anna.
Winter line skean tsjin de apelhôven,
liet de mûle in lang swijen.
Der gie in snijen, sûnder ophâlden.
