Sint-Bonifatiuskerk Damwâld
Damwâld
Toen in de jaren 60 van de vorige eeuw de pleisterlaag werd verwijderd, kwam de kenmerkende warmrode kleur van de Sint-Bonifatiuskerk weer tevoorschijn. De kerk behoort tot de oudste Friese godshuizen van dit materiaal en is (natuurlijk) gewijd aan...
Neem alvast een kijkje
Toen in de jaren 60 van de vorige eeuw de pleisterlaag werd verwijderd, kwam de kenmerkende warmrode kleur van de Sint-Bonifatiuskerk weer tevoorschijn. De kerk behoort tot de oudste Friese godshuizen van dit materiaal en is (natuurlijk) gewijd aan Bonifatius, de beroemde missionaris die in deze streek is vermoord.
Het muurwerk lijkt sporen te bevatten van een verloren gegane aanbouw. Wat we wel zeker weten is dat de huidige rechte koorsluiting vroeger rond was. Tegen de noordzijde van het koor is in 1914 een dwarsbeuk aangebouwd. Het zadeldak is niet oorspronkelijk. Dit is ooit voorgegaan door een helmdak. Fraai zijn de klimmende blindnissen boven de galmgaten.
Middel- en hoogtepunt van het verder ingetogen interieur is de witte preekstoel. Deze bevat de wapens van de familie Van Kleffens-Botnia en personificaties van Geloof, Hoop en Liefde.
Extra informatie:
De romaanse kerk is omstreeks 1200 van warmrode baksteen gebouwd en behoort daarmee tot de oudste van dit materiaal gebouwde bedehuizen in Friesland. De kerk is gewijd aan Bonifatius, de missionaris die in 754 in deze contreien is vermoord. Het is een eenbeukig gebouw met een rechtgesloten koor dat bij de restauratie in 1962-’63 van zijn pleisterlaag is ontdaan. Daardoor is het romaanse karakter weliswaar weer zichtbaar, maar de muren zijn zo rigoureus aangepakt dat ze nog steeds nieuw lijken. Aan de noord- en zuidzijde zitten in het hoge register in het muurwerk nog de gaaf bewaard gebleven spaarnissen met drie en twee bogen met daartussen steeds een klein rondboogvenster. Beneden in de noordmuur is aan de westzijde de dichtgemetselde, segmentvormig gesloten ingang te zien en oostelijker een groter, opmerkelijk rondbogig spoor. Dit moet wijzen op een verloren gegane aanbouw omdat aan de zijkanten de keivulling van kistwerk zichtbaar is. De ronde koorsluiting is vermoedelijk in de vroege 16de eeuw vervangen door een rechte sluiting. De zuidmuur heeft een groot gotisch venster met een stenen tracering en de sluitmuur heeft een dichtgezet venster van een kleiner formaat. De vleugelmuren aan weerszijden van de toren hebben op de hoeken overhoeks geplaatste steunberen. Tegen de noordzijde van het koor is in 1914 een dwarsbeuk aangebouwd. De toren heeft oorspronkelijk een helmdak op geveltoppen gehad. Nu ligt er een zadeldak tussen topgevels met boven de klokkenverdieping, met steeds twee rondbogige galmgaten, nog opmerkelijke verrijkingen van driepas- en trapvormige, klimmende blindnissen.
De kerk heeft een ingetogen interieur onder een vlak balkenplafond. De inventaris met eenvoudige kerkenraadbank, tribunes in schip en dwarsbeuk en preekstoel is wit geschilderd. De preekstoel met klankbord en de wapens van de familie Van Kleffens-Botnia is in 1818 vervaardigd en draagt tussen de pilasters met festoenen op de kuippanelen de personificaties van Geloof, Hoop en Liefde. Op de orgelgalerij staat een in 1895 door Bakker & Timmenga gebouwd orgel.
Romaans
Omstreeks 1200, koor vroege 16de eeuw, toren 13de eeuw
Protestants
Preekstoel
