Korenmolen de Hoop
Sumar
De korenmolen is iedere zaterdag geopend en te bezichtigen o.l.v. een vrijwillige molenaar. Tevens worden er graanproducten verkocht op de maalzolder.
Hier schon mal ein Vorgeschmack
Vrijwillige molenaars laten de molen iedere zaterdag functioneren, er wordt tarwe of rogge gemalen als de wind meewerkt, en anders draaien we "voor de prins".
“De Hoop” is zonder wieken een ongeveer 20 meter hoge, achtkante korenmolen, met riet gedekt. Met een wiek in de hoogste stand komt daar nog ruim 10 meter bij.
Boven de begane grond, waar zich het molenaarsverblijf bevindt, zijn in de molen nog vijf verdiepingsvloeren aangebracht, de zogenaamde zolders.
Van onder naar boven zijn dat
- de tentoonstellingszolder, met o.a. een werkend model van een maalkoppel waartussen tarwekorrels gemalen worden tot volkorenmeel
- de werkplaatszolder, waar door de molenaars onderdelen van de molen worden gerepareerd of nieuw worden vervaardigd
- de maal- of stellingzolder, waar de molenaar buiten op de stelling de wieken in de wind zet en ze laat draaien, en binnen het graan maalt en meel verkoopt. Dus feitelijk ook de winkelzolder!
- de steenzolder, waar het te malen graan ligt opgeslagen bij de twee koppels maalstenen
- de smeerzolder, waar de wiekenas met reuzel wordt ingevet, net als de onderzijde van de kap van de molen, die over houten blokken (neuten) moet kunnen glijden om de kap met wieken en al naar de wind te draaien.
Voor meer informatie over de molen: kom langs en zie hoe in vervlogen dagen de molenaar zijn arbeid verrichtte.
-
Lauwersmeer - Zomerhuisbos - Uitzichtplateau
Lauwersmeer - Zomerhuisbos - Uitzichtplateau
-
Gedicht: Underwrâld | Elske Kampen
Gedicht: Underwrâld | Elske Kampen
Bekijk hier het gedicht in gebarentaal (NGT)
ÛNDERWRÂLD
moarn draach ik de bernespultsjes,
sjuery foar fersierde weinen, bûn fan jonge
feinten, de man dy’t stroffelet oer de grins
tusken dronken nacht en matinee
de band mei jierren-80-hits, froulju dy’t
as frije fammen út it sicht fan manlju dûnsje
oant stilte ûnferwacht nei middernacht
wreed de betsjoening brekt
ik dimp it roppen, razen, garje glês en
flessen, draach it doarpsfeest trije dagen oant
fantoomfoarm kantich giel neitiid oantsjut
wêr’t op myn fjild de tinte stie
krekt dan wit ik yn my in stille wrâld as
skielk mei kâlde hân winter boppe my it wetter
huverjend ta stilstân set, in souderflier fan
iis oer my hinne leit
fan grien nei brún myn gers rustkje mei yn
rêst, myn oerflak wurdt ta ûnderwrâld, ik my
ta sliepen lis en mins en feest ferjit, troch
myn dream it lûd fan izers sjit
